آرشیو دیدگاه های دیگران

سحرگاهان نسیمى عیسوى دممشام خاکیان را کرد خرّم گلى در ماه شعبان زاد نرگسکه شعبان شد ز میلادش معظّم برآمد آفتابى کز فروغشگرفته روشنى ذرّات عالم تماشا کن حریم عسکرى […]

اشعار ولادت امام زمان (عج) – سحرگاهان نسیمى عیسوى دم

بهار آمد بهار آمد، بده مژده که یار آمدخدا نیمه ی شعبان است، لبها همه خندان است ماهِ شبِ تار آمد، به دل صبر و قرار آمدرسیده موعدِ دیدار، به […]

اشعار ولادت امام زمان (عج) – بهار آمد بهار آمد، بده مژده که یار آمد

کد آیه: ۶۵ / ۲۲{اَ لَمْ تَرَ اَنَ اللَهَ سَخَرَ لَکُمْ ما فِی الْاَرْضِ وَ الْفُلْکَ تَجْری فِی الْبَحْرِ بِاَمْرِهِ وَ یُمْسِکُ السَماءَ اَنْ تَقَعَ عَلَی الْاَرْضِ إِلاَ بِإِذْنِهِ إِنَ […]

آیات مهدویت – حضرت مهدی (ع) امان اهل زمین

مهدی دومین فرزند امام علی النقی و فرزند بلافصل امام حسن عسکردر این مورد صد و چهل و شش حدیث نقل شده که سه حدیث از آن را نقل می […]

مهدی دومین فرزند امام علی النقی در روایات

خورشید را گرفته، زمین گیر کرده ییای واپسین سپیده که تأخیر کرده یی پژمرده اند بی تو تمام درخت هااز زیستن، تبار مرا سیر کرده یی ابریم، ابرِ آبیِ از […]

اشعار ولادت امام زمان (عج) – خورشید را گرفته، زمین گیر کرده یی

مولف: ابن ابی الحدید در شرح این خطبه مینویسد: «شیعه امامیه می- گویند: مقصود از این شخص قائم منتظر است و صوفیه گفتهاند او «ولی اللَّه» است و معتقدند که […]

گفتار ابن ابی الحدید راجع به امام مهدی

«مُسَبّحات»، عنوان دسته ای از سوره های قرآن کریم است که با تسبیح و حمد خداوند تبارک و تعالی و با الفاظی چون «سُبْحانَ»، «سَبِّحِ» و «یُسَبِّحُ» آغاز می شود. […]

فضیلت خواندن مسبحات

۱۱ رفرفهصدوق در عیون خبری را در معراج از ابن عبّاس، از حضرت رسول خداصلی الله علیه وآله روایت کرده، از آن جمله می فرماید، خدای تعالی فرمود:«و بالقائم منکم […]

روایت ابن عباس در بشارت ظهور

کد آیه: ۴۱ / ۴{فَکَیْفَ إِذا جِئْنا مِنْ کُلِ اُمَهٍ بِشَهیدٍ وَ جِئْنا بِکَ عَلی هوُلاءِ شَهیداً}پس حال آنها چگونه است آن روزی که از هر امتی، شاهد و گواهی […]

آیات مهدویت – شاهد

امام حسین سلام الله علیه: إذا قامَ قائِمُ العَدلِ وَسِعَ عَدلُهُ البَرَّ وَالفاجِرَ؛ آن‏گاه که برپا دارنده عدالت [امام مهدى سلام الله علیه] قیام کند، عدالتش نیکوکار و بدکار را […]

امام مهدی (عج) از دیدگاه اهل بیت (ع) – ۸